“Ja,” zei ze, “ik heb heel veel zin om naar de middelbare school te gaan!”
Haar moeder keek naar mij, vervolgens naar haar en zei: “Dit is de eerste keer dat je zin hebt in iets nieuws! Tot nu toe hebben we je jou je hele leven overal op moeten voorbereiden met foto’s, filmpjes en een uitgebreide uitleg over wat je te wachten stond en nog ging je huilen als we vertrokken naar een vakantieadres en ook als we weer naar huis gingen. Een nieuw klaslokaal, een andere oppas, zelfs nieuwe schoenen kostte ons zoveel voorbereiding en jouw zoveel tranen. En nu zeg je dit, ik kan het niet geloven.”
Ik zag zowel moeder als dochter glunderen!
Vol vertrouwen stapte ik na ons afscheid op mijn fiets. Wat hebben ze hard gewerkt, wat zijn er grote stappen gezet, wat ben ik trots op ze en wat vind ik mijn werk toch fantastisch! ♥
Danny, 18 augustus 2020
#kindercoaching #groeikrachthoorn
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe je mijn eerste tekening op de koelkast hing
en ik wilde al dadelijk een volgende tekening maken.
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe je met de katten knuffelde
en ik leerde dat het goed is om lief te zijn voor dieren.
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe je mijn lievelingseten klaarmaakte
en voelde ik dat kleine dingen heel bijzonder kunnen zijn.
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe jij iemand achterna ging die iets had laten vallen
en leerde ik wat behulpzaamheid is.
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
voelde ik de nachtzoen die je me gaf en voelde ik mij geliefd en gekoesterd.
Terwijl jij dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe er tranen over je wangen biggelden en ik leerde
dat het leven soms pijn kan doen
en dat het niet verkeerd is om dan te huilen.
keek ik juist heel nauwkeurig toe en ik leerde zoveel van jou.
Gebaseerd op een gedicht van Mary Rita Schilke Korzan uit 1980